Περί κατοικιδίων ο λόγος.

If looks could kill...

Βλέποντας το καημένο το γατί που το διακόπτουν από το μπανάκι του και γινόμαστε μάρτυρες του εξευτελισμού του, θυμήθηκα το γνωστό τραγούδι της Lita Ford:

we'll be lying on the floor!

Αφήνοντας τη βρεγμένη γάτα αλλά συνεχίζοντας με ζωάκια, σκέφτομαι πόσο τρελλοί είναι ορισμένοι άνθρωποι για να ντύνουν έτσι τα κατοικίδιά τους.

Πάντων αν το έκανα εγώ αυτό στην σκυλίτσα μου την Indiana δεν θα μου μιλούσε για τουλάχιστον ένα μήνα!

ΥΓ. Το ζώο στην τρίτη φωτογραφία είναι σκυλάκι μπουλντόγκ!

Bowie Quiz: Ποιά γονίδια πήρε;

...και σήμερα το πρωί η φίλη μου η Elda με ξάφνιασε...Ανοίγω το e-mail και βλέπω τον αγαπημένο της David Bowie σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία με τη μορφή ηλικιωμένου! Αλλά... Μπα... Δεν είναι αυτός! Πότε έκανε τέτοια φωτογράφηση; Και αυτή η γυναίκα με τα ρούχα εποχής ποιά είναι; Α! Να και ο David με τον υιό Zowie σε έγχρωμο. Και οι άλλοι;
Η εξήγηση δόθηκε στη συνέχεια. Στην πρώτη φωτογραφία ο πατήρ του David Bowie. Στη δεύτερη η γιαγιά του και στην τρίτη ο ίδιος με τον κούκλο υιό Zowie (ή Jowie από το Jones-Bowie;). Και δυστυχώς δεν έλαβα καμμιά φωτογραφία με την κόρη του που θα πρέπει να είναι Η Kοράκλα από τη στιγμή που τα γονίδια του sir Bowie διασταυρώθηκαν με την Iman.
Και αν δεν πήρατε αρκετή δόση Bowies για σήμερα, σε αυτό το link http://www.youtube.com/watch?v=VrmiDWzGvSI&search=DAVID%20BOWIE θα βρείτε και το video του when I'm five, το οποίο είναι και το μοναδικό τραγούδι που αφορά την παιδική του ηλικία (λες και όλα τα υπόλοιπα δεν μιλάνε για παιδικά του βιώματα και εμμονές - sorry Elda αλλά όλο και κάποιο ερέθισμα πρέπει να είχε για να γράψει για τον Major Tom και Alladin Shane!).

Σου το είπα...

...μην μου τραβάς τα αυτιά, δεν σου το είπα;

Περισσότερες φωτογραφίες μικρών φίλων θα βρείτε στα rarities to download, ευγενική προσφορά του Tasoulh (ποιού άλλου;)

Lordi - Awa : Ξανθιά ή Καστανή;

Είναι η κουβέντα των ημερών. Μετά την συντριπτική νίκη τους στη Eurovision, οι Φινλανδοί Lordi έφτασαν να συζητιούνται σε κάθε σπίτι είτε ως "αυτοί οι φοβεροί ροκάδες" είτε ως "καλά, χαζοί είστε και ψηφίσατε αυτά τα τέρατα; Τους Αντίχριστους; Τους Σατανάδες;"
Εγώ δεν θα σταθώ στην εμφάνιση τους στην Eurovision και στις συναυλίες τους. Θα δημοσιεύσω όμως δύο πραγματικές φωτογραφίες της μοναδικής γυναίκας του συγκροτήματος, της Awa (Leena Peisa) ως ξανθιά και ως καστανή και θέλω να μου πείτε πως την προτιμάτε.

Εργατικός Ρατσισμός!

Πίσω στην Ελλάδα και στα παράξενά της...Εδώ έχουμε πολλά!

Τώρα τί να σχολιάσω; Και εμείς, τα καημένα τα παιδιά που η μαμά μας μας γέννησε ξανθιές, τί πρέπει να κάνουμε; Να τα βάψουμε μαύρα; Να γίνουμε αραπίνες μαύρες ξερωθιάρες;

Μαυρη είναι η νύχτα στα βουνά!

Είδα τον Elvis...

ή τουλάχιστον ένα πιστό αντίγραφό του (μην ξεχνάτε ότι ο Elvis χάθηκε το 1977. Πώς θα ήταν αν τον βλέπαμε σήμερα;)
Τον είδα στο τελευταίο μέρος που περίμενα να τον δώ!
Φανταστείτε μιά τεράστια εμπορική έκθεση χημικών στην Φρανκφούρτη, η οποία θεωρείται από εμπορικής πλευράς το Μανχάτταν της Ευρώπης. Φανταστείτε κύριους με αυστηρά κουστούμια και σφιχτές γραβάτες και κυρίες με ταγιέρ. Φανταστείτε κλείσιμο εμπορικών συμφωνιών εκατομμυρίων. Και ανάμεσα σε όλα αυτά να φτάνεις σε ένα τεράστιο περίπτερο, να βλέπεις τον Elvis, να ακούς το Blue Suede Shoes live και να ψάχνεσαι!
Κάποιοι είχαν την φαεινή ιδέα να φέρουν τον εν λόγω κύριο για να προσελκύσουν τον κόσμο και να προσέξει το περίπτερό τους. Νομίζω ότι το κατάφεραν! Τώρα αν κατάφεραν και να κλείσουν καλές συμφωνίες, αυτό παίζεται! That's All Right, Mama!

Φρανκφούρτη!

Να' μαστε λοιπόν στην Φρανκφούρτη! Αν και έχω αλλάξει τουλάχιστον 10 φορές στο παρελθόν αεροπλάνο μέσω Φρανκφούρτης, πρώτη φορά πήγα για να μείνω. Κάθε φορά που πετούσα πάνω από την πόλη μου έκανε μεγάλη εντύπωση το πόσο πράσινη ήταν και τώρα το διαπίστωσα ιδίοις όμασι. Κατα την προσγείωση το μόνο που βλέπεις είναι πράσινο! Φανταστείτε ότι τα περισσότερα σπίτια είναι μέσα στα δάσος ή δίπλα σε πάρκα.
Η φωτογραφία που σας έχω, άν και όχι τόσο καλή, σας δείχνει έναν κεντρικό δρόμο γεμάτο δέντρα, κάτι εξαιρετικά συνηθισμένο. Το δύσκολο εκεί είναι να μην βρείς πράσινο!
Τώρα να τολμήσω να κάνω κάποια σύγκριση με ελληνικές πόλεις; Μπα....

Η δεύτερη φωτογραφία είναι το ωραιότερο κτήριο που είδα στην Φρανκφόρτη : η παλιά Όπερα. Και λέω παλιά γιατί όντως την έχουν αλλάξει! Από αυτό το συγκλονιστικά όμορφο κτήριο (η φωτογραφία το αδικεί) προτίμησαν για νέα Όπερα ένα άσχημο, μαύρο, γυάλινο και μοντέρνο κτήριο ακριβώς απέναντι από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Αν είναι δυνατόν! Τώρα θα μου πείς, και εμείς που έχουμε τόσο ωραία νεοκλασσικά κτήρια στην Ελλάδα, δεν τα αφήνουμε να σαπίζουν άχρηστα και παραμελημένα; Τουλάχιστον αυτοί το φωτίζουν τα βράδυα για να τονίσουν τη μαγεία του κτηρίου. Εμείς;

Smouts!

Αύριο φεύγω για Γερμανία και όταν επιστρέψω ελπίζω να σας έχω και... εισαγόμενα παράξενα και ωραία...
Μέχρι τότε σας αφήνω με ένα μεγάλο φιλί! Σμούτς!

Κότες...κολεγίου!

No comments! Η φωτογραφία τα λέει όλα μόνη της. Απλά βγάζω το καπέλο στον πτηνοτρόφο που σίγουρα έχει έναν φοβερό πωλητή μέσα του!
Thanks again στον Tasoulh για τη φώτο.
PS. Αφού αυγά πουλάει ο άνθρωπος, γιατι εγώ στη φωτογραφία βλέπω μανταρίνια;

The Glove

Το 1983 έγινε η συνεργασία του Steve Severin (μπασίστας & στιχουργός των Siouxsie & The Banshees) και του Robert Smith των Cure, ο οποίος ήδη είχε συνεργαστεί στο παρελθόν σαν κιθαρίστας σε συναυλίες με τους Siouxsie & The Banshees.
Όλα τα τραγούδια του μοναδικού άλμπουμ που ηχογράφησαν και ονομάστηκε Blue Sunshine υπογράφονται από τους Severin και Smith ενώ τα φωνητικά είναι της Jeanette Landray και του Robert Smith.
Στα rarities to download μπορείτε να πάρετε μιά γεύση αυτού του συλλεκτικού πια άλμπουμ ακολουθώντας τα links που σας δίνω, ενώ περισσότερες πληροφορίες για τους Glove θα βρείτε στο
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Glove#Discography.

Προσοχη: Καλοκαίρι προ των πυλών!

Για να σας φτιάξω τη διάθεση αλλά και για να σας - μας - επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι καλοκαίρι έρχεται και οι απίθανες παραλίες της Χαλκιδικής είναι κοντά, εδώ είναι η φώτο του κλασικού καλοκαιρινού Έλληνα Γόη των θαλασσών και των αμμουδιών.
Καλοφάγωτη!

Μέντορες στο live

Εδώ και πολλά χρόνια παρακολουθώ live αγνώστων μέχρι εκείνης της στιγμής συγκροτημάτων της Θεσσαλονίκης - και όχι μόνο. Μερικές φορές είναι πολύ καλά - θυμάμαι lives που είδα από παντελώς άγνωστα τότε συγκροτήματα όπως οι Τρύπες, στα μέσα της δεκαετίας του '80, από τις Μάσκες και από άλλους που ακούγοντάς τους ήμουν σίγουρη ότι θα ακουστούν πολύ περισσότερο στη συνέχεια.
Το Σαββατο που μας πέρασε έκανα τη βόλτα μου σε μερικά live stages της πόλης μας. Για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό κόλλησα. Μπαίνωντας στο Ιnside στο Ναυαρίνο άκουσα rock ήχους δεμένους και φωνητικά που δεν τρυπούσαν τα αυτιά. Αντίθετα, οι αποδόσεις των τραγουδιών ήταν αξιοπρεπέστατες, ο τραγουδιστής άψογος σε τονισμούς και σε σκηνική παρουσία, με μια φωνή που προσαρμόζονταν τέλεια σε κάθε τραγούδι και συνόδευε τέλεια το υπόλοιπο συγκρότημα που είχε καλαίσθητο ήχο χωρίς λάθη. Ακόμα και οι αλλαγές που έκαναν στα τραγούδια που έχουμε συνηθίσει να τα ακούμε διαφορετικά δεν ακούγονταν σαν πειραματισμοί αλλά σαν φυσική ροή του τραγουδιού.
Μου έκανε εντύπωση η επιλογή των τραγουδιών - άκουσα από Him μέχρι Clash, άκουσα Red Hot Chilli Peppers, Cure, Billy Idol, System of A Down, Placebo, Ξύλινα Σπαθιά, μέχρι και Κοργιαλά, όλα τέλεια σε ήχο και ερμηνεία. Κλείσανε με το Fly me to the moon σε jazz εκτέλεση και αφήνοντάς με με την απορία : αν είναι τόσο καλοί στο να παίζουν και να ερμηνεύουν τραγούδια άλλων, τι θα έκαναν αν είχαν δικό τους ρεπερτόριο;
Θυμηθείτε το όνομά τους : ΜΕΝΤΟΡΕΣ. Έχω την αίσθηση ότι θα το ξανακούσουμε στο μέλλον. Και συμβουλή: αν τους πετύχετε σε live μην τους χάσετε. Θα χάσετε!

Καλωσήρθατε!

Καλωσήρθατε!

Σε αυτό το blog θα βρείτε σπάνιο υλικό από ηχογραφήσεις των Cure κι όχι μόνο, παράξενες εικόνες και φωτογραφίες και γενικά rarities που προκαλούν την περιέργεια από το προσωπικό μου αρχείο.

Μην περιμένετε καθημερινά posts, καινούργια δημοσίευση θα υπάρχει μόνο όταν έχω κάτι να σας πω. Παρ'ολα αυτά, ότι νέο ή παράξενο δω, θα είστε οι πρώτοι που θα το μάθετε.

Stay tuned!